Dit zijn de woorden van meneer Bos, een vriendelijke 91-jarige man die zelfstandig woont in een flatje vlakbij de bossen. Oorspronkelijk komt hij uit Noord-Holland, waar hij met zijn vrouw jarenlang gelukkig heeft samengeleefd. Enkele jaren geleden verhuisden ze naar Drenthe om dichter bij hun kinderen te zijn.
Sinds een paar maanden woont zijn vrouw in een verzorgingshuis, een paar honderd meter verderop. Helaas lukt het meneer Bos niet om haar zelfstandig te bezoeken, aangezien hij afhankelijk is van een rollator. Terwijl hij er in zijn flatje prima uit de voeten kan, is honderden meters lopen een brug te ver. Hij wacht al elf weken op zijn bestelde scootmobiel, maar vooralsnog is deze niet geleverd.
Ik bezoek meneer Bos wekelijks en elke keer geniet ik van zijn verhalen. Vandaag wil ik zijn bijzondere slaapverhaal met jullie delen. Misschien heb je dit verhaal al eens gehoord tijdens een informatieavond over slapen. Zo niet, lees dan gerust verder. Dit verhaal kan een inspiratiebron zijn voor iedereen die moeite heeft met slapen.
Toen ik meneer Bos vroeg hoe hij slaapt, antwoordde hij met een glimlach: “Och, ik slaap toch zo lekker.” Slaapmedicatie heeft hij nooit nodig gehad en hij heeft altijd goed geslapen. Ondanks het grote gemis van zijn vrouw naast hem, slaapt hij nog steeds goed.
Meneer Bos heeft een vast ritueel voor het slapengaan: een beetje televisie kijken, tandenpoetsen, pyjama aantrekken, de blaas legen, de wekker zetten en dan onder de wol kruipen. “En dat moment, van onder de wol liggen, echt lekker liggen, de warmte van de dekens voelen, het zachte kussen… dat is zo genieten,” vertelt hij stralend. “En dan val ik heerlijk in slaap.”
Zijn wekker zetten, vraag je je nu waarschijnlijk af, waarvoor?
Meneer Bos heeft een bijzondere gewoonte ontwikkeld. Omdat hij het moment van genieten zo kort vindt, zet hij sinds enkele jaren twee keer per nacht zijn wekker, om 01.00 uur en om 03.00 uur. “Zo heb ik niet één moment van genieten, maar drie per nacht,” zegt hij met een glimlach.
Een heerlijk verhaal van iemand die echt geniet van het moment voorafgaand aan slapen. Als ik dit verhaal vertel aan mensen, krijg ik de vraag of dat niet slecht is om meerdere keren wakker te zijn per nacht.
Is onderbroken slapen slecht? Maakt het de positieve effecten van een aaneengesloten nachtrust ongedaan? Zou ik hem moeten adviseren om zijn wekker niet te zetten? Nee, dat ga ik hem niet adviseren. Om verschillende redenen.
De belangrijkste reden is dat meneer Bos er zelf voor kiest om wakker te worden voor een boost van geluksgevoelens. De warmte, het geborgen gevoel en de ontspanning activeren gelukshormonen zoals endorfine, oxytocine en GABA. Dit stimuleert het parasympatisch zenuwstelsel, die een kalmerende en ontspannende werking op ons lichaam heeft. Het zorgt voor rust, ontspanning en herstel. Wat mij betreft is dit net zo belangrijk als een goede nachtrust!
In de rubriek ‘Slaapverhalen die je wakker houden’ (ik vond het een leuke titel, maar het is natuurlijk niet de bedoeling dat je ervan wakker ligt!) lees je verhalen van mensen en misschien ook dieren, die over slapen gaan. Het kunnen bijzondere slaapgewoonten of slaapervaringen zijn of slaapverhalen die gewoon leuk zijn om te delen.
In dit eerste slaapverhaal lees je het verhaal van Roos over slaapwandelen. Roos is een vrouw van 54 jaar en beleeft ‘wonderlijke avonturen’ in de nacht, al bijna heel haar leven. Ik heb haar mogen interviewen nadat ik een cursus over dromen en slapen had gevolgd. Ze heeft haar ervaringen op papier gezet en ik mag haar verhaal met jullie delen. Na het verhaal van Roos lees je nog wat algemene informatie over slaapwandelen.
